Raz, dwa i trzy.

Caly czas jeszcze w glowie przelatuja obrazy z tego miejsca. Chodzą za mną ewidentnie.

Rzadko tak mam. Zwykle: wracam, skanuje i odcinam sie, zapominam,  czekam, przychodzi troche dystansu i dopiero zagladam.

Poki co wszystko w kwestii rainbow, stanu przemieszczania, pustyń. Bede z tego cos skladal (w sumie juz zaczalem)

a w tym roku mysle ze bedzie dluga trasa.

Cała jaskrawość.

“Żyjąc w natchnieniu tym wstrząsającym, że żywi jesteśmy, Santa Polonia, i wiemy, co nas czeka; żyjąc w natchnieniu tym nieustającym jak bicie serca, krążenie krwi czy łapanie ustami powietrza, zwyczajna jakaś czynność nabierała niezwyczajnych barw, przestawała być zwyczajna, nabierała takiej wagi, blasku i splendoru, tak straszliwej radości i smutku, że oddawałem się tej czynności bez reszty. Absolutnie. Jakby wieczyście. Na zawsze.” Edward Stachura, Cała Jaskrawość.

Ta książka mocno spoiła się z tym wyjazdem. Dopiero później ją przeczytałem, z pustyni pamiętam tylko fragmenty.

rainbow